Thursday, June 28, 2007

Bertdey Gurl


Uyyy, birthday ni Misyel! Yay, another year older hmmm but still feelin' so good and lovelier (walang aangal, its my day! hehe)...

Thank God for the past year, for protection and all the blessings. Thank you so much for giving me such a beautiful life and nice people around me. Please help me be a better person and hold on to what Your future brings.

Let's rock en roll and have fun, yahuuu!!!


Thursday, June 21, 2007

Summer Time!


Simula na ng summer ngayon dito sa Canada, Thursday - June 21 at exactly 2 pm (kung paano nila nakuha about yung sa time di ko na alam basta nalaman ko lang yan sa mother-in-law ng cousin ko, hehe).

Simula na naman ng tag-init at tag-pawis pero I guess maraming tao ang masaya kasi sandaling panahon lang ito mangyari mas matagal kasi ang tag-lamig at tiyak naman sa mga panahon na yun eh buong katawan mo manginginig sa ginaw. Sa labas marami ka ng taong makikita lalo na sa mga park, meron iba't-ibang activities at mapapasyalan. Pwede na din pumunta sa mga beaches at bukas na din ang mga amusement places. May makikita ka na ding mga nagiihaw-ihaw sa kanilang bakuran, nagkakasayahan at syempre di nawawala ang mga parties. Kaya simula na naman ng tag-taba, hehehe... Pero ok lang kasi sandali lang naman at mas madaling i-burn ang fat kasi pinapawisan ka. Madami na ding laman na makikita sa mga tao, I mean marami ng sexy na naglalabasan nakaskirt, nakashort, skort or capri pants. Ang sarap maglakad tuwing hapon, huwag nga lang sobrang init kundi sunog ang kulay mo. Bakasyon na din ng mga studyante at sunod-sunod na din ang mga graduation (sa family namin may lima na grumadweyt) at syempre pa palapit na din ang hinihintay kong bakasyon para makasama ang mga mahal ko sa buhay, yahuuu!

Hayyy, kay ganda ng panahon... Tara sama ka pasyal tayo! :)

Sunday, June 17, 2007

My Papsy

The last time I saw my papsy (yeah, this is what I call my dad) tears were falling into his face, maybe because one of her darling daughter is leaving far away from them... I was so touched that time, although I'm happy that the waiting was over (coming here to canada) sadness was also there... I am not used being away from my family, the very first time was when I went to Indonesia for a six months vacation but It's like 6 years away from them.

Pinalaki kami ni papsy in a good and Godly way. Naalala ko pa nun mga bata kami uuwi siya from work na may dala laging pasalubong and sampaguita (para sa altar namin). My dad is so faithful, he will never missed going to church every Sunday and finds time to read his Bible every single moment. Masarap din magluto ang papsy ko, when mom is tired siya yung magluluto, specialty niya yung sisig and dininding (mixed veggies). He even washes our clothes when mom is so exhausted. I didn't hear my dad fight with my mom even though there are times na nagna-nag si mama (u know women, hehe), never niya sinaktan si mama and until now makikita mo pa din yung love niya for her.

Sabi ko noon sa sarili ko and I think even my sister, na kapag mag-aasawa kami hahanapin namin yung katulad ng dad ko. He's one in a million (ooops, hindi po dahil sa dad ko sya ha pero mapapatunayan din yan ng mga cousins ko)...

Madaming hirap na pinagdaanan ang dad ko pero I can say we're so proud na napatapos niya kaming tatlong magkakapatid. Malaking pasasalamat namin sa kanya and for my mom too dahil kung ano man kami ngayon yun ay dahil sa lahat ng ginawa nila para sa amin. Kung papipiliin nga ako ni God kung sino gusto kong maging tatay ulit, ang pipiliin ko siya pa din na PAPSY ko!

Thank you Lord for giving me such a loving, humble and responsible father.

....................

Happy Father's Day Papsy and to all the daddies out there here's a song for you.... (just click on the play button) >('',)<

Get this widget
Share
Track details

Thursday, June 14, 2007

PACQUIAO

I'm not blogging about our sikat na boxer Manny... Naisip ko lang ang cute ng name ng boyfriend ng sister ko ngayon. At first di ako makapaniwala sa name niya or ayaw lang tanggapin ng utak ko, hehe..

Here are some of our conversation in YM:

mitch (5/30/2007 1:06:01 PM): sino lalaki mo dyan ha?
Charry (5/30/2007 1:34:26 PM): ako
Charry (5/30/2007 1:34:28 PM): po
mitch (5/30/2007 1:34:43 PM): sina ka nga po?
mitch (5/30/2007 1:34:45 PM): sino
Charry (5/30/2007 1:35:05 PM): ryan po
mitch (5/30/2007 1:35:12 PM): eeewww
Charry (5/30/2007 1:35:26 PM): y po
Charry (5/30/2007 1:35:27 PM): eeewww
Charry (5/30/2007 1:35:29 PM): ?
Charry (5/30/2007 1:35:59 PM): cge michael n lng po
mitch (5/30/2007 1:36:12 PM): hahaha

Ryan Michael, what a name! My Ex boyfriends name into one? Hahaha! Cool eh?! Di talaga ako tantanan ng mga name na yan, pero don't care about them anymore nagulat lang siguro ang lola Misyel nung nalaman ko. Sa dinami ba naman ng pangalan sa mundo eh yun pang name nila ang pangalan ngayon ng BF ng sistereth ko, astig!

When my parents and cousins heard about it natawa din sila, kaya nasabi ng mom ko "aba at pinakyaw niya pangalan ng BF ng ate mo noon!". So ang name na niya sa amin eh Pacquiao, hahaha.

Anyway, Ryan man or Michael it doesn't matter kasi iba naman siguro sya sa kanila :) Wuhooo, ang sister ko may BF na atlast! I hope no more pain and heartaches for her now. Congrats to you and Pacquiao! :D

Tuesday, June 12, 2007

I WON!

Yippeee! I won the 1 year post contest of Leah, want to know what it's all about check this out.

I got it wrong on the first guessed but since she didn't say that you will only need to answer once I did try it the second time around and I got it right this time, yehey!

So here's my prize:

Cool eh?!? A sleeveless top from esprit, tamang-tama summer na.... Thank you so much ate Lhea :)

Saturday, June 02, 2007

One year na ang blog ni Misyel!

Nakakatuwang isipin naka-isang taon na pala ang blog na 'to, di ko namalayan until nabasa ko yung new entry ng cousin ko na si Leah. One year na pala blog niya and naisip ko din habang nagko-comment ako sa post niyang yun na i-check ko yung sa akin. I remember kasi isa si ate Leah sa nagpushed sa akin magblog, pero naisip ko noon hindi naman ako magaling magsulat at ano naman ilalagay ko? Kaso dahil ata sa malakas ang hatak ng mga pinsan ko eh napilitan ako (napilitan ha, hehe) na magkwento ng kung ano-anong bagay lalo na syempre sa sarili ko... Mga kwentong nararanasan ko sa buhay, saya, lungkot, mga drama sa buhay.

Binasa ko ulit una kong post dito at pagkabasa ko natuwa ako, actually nauna kong pinost yan sa friendster ko pero naisip ko gumawa na lang ng sariling blog, yun bang hindi mababasa ng mga talagang kakilala ko. Pinag-isipan ko maigi kung anong pwede kong ipangalan sa blog ko, since puro kwento tungkol sa akin mga ilalagay ko dito naisip ko na Kwentong Misyel. Misyel kasi short for Michelle at tawag kasi yan sa akin ng pinsan kong si Ronald na naghikayat talaga sa akin na magblog.

Natutuwa ako kasi naging part na ito ng buhay ko din (drama eh?), kadalasan kapag malungkot ako or stressed nakakapagpost ako, naging stress reliever ko na din 'to at pang-alis ng boredome. Naging way din to para makakilala ako ng mga blogger sa iba't-ibang sulok ng bansa at sarap malaman na madami palang magagaling magsulat, they inspired me so much, napatawa, napahagikgik at napatango nila ako.

Kahit na hindi ako tunay na manunulat nagpapasalamat pa din ako kasi may i-ilan din na bumati, napadaan at sumilip sa aking munting bahay. Marami pong salamat sa inyo! :)